Toen ik een tijdje geleden begon met het geven van zwangerschapscursussen ging ik vooral in op de standaard zaken. De fases van de bevalling, wat kun je verwachten, ademhalingstechnieken, bevalhoudingen enz. Het was misschien wel een beetje een standaard verhaal geworden. Niet verkeerd hoor, maar achteraf gezien kon het voor mijn gevoel nog beter!
Positief terugkijken op mijn eigen keizersnede
Inmiddels ben ik mij steeds meer gaan verdiepen in de wereld van zwangerschappen en bevallingen en ik kwam er steeds meer achter dat wij (als vrouw) zelf veel meer invloed hebben op de bevalling als dat wij misschien denken. Als je mij kent dan weet je misschien dat ik bevallen ben met een geplande keizersnede. Op dat moment vond ik dat echt een tegenvaller, maar weet je dat ik daar achteraf best heel blij mee ben? Ik denk dat dit echt de beste oplossing was voor mij op dat moment.
Hoe kun je daar nu blij mee zijn vraag je jezelf misschien af? Niet gek, ik leg het je graag uit verder in het verhaal.
Toen ik zwanger was van mijn dochtertje was ik 26 jaar. Niet te jong, maar wel jong. Ik keek toen heel anders tegen bepaalde dingen aan dan nu (ruim 4 jaar later). Zeker als het gaat om de zwangerschap en met name de bevalling. Ik was er op dat moment echt van overtuigd dat bepaalde dingen “moesten”, ik wist echt niets van bepaalde keuzes waarvoor ik zou komen te staan. Inmiddels weet ik gelukkig dat je overal een keuze in hebt, het gaat namelijk om mijn lijf, waarover ik bepaal.
Weigeren van onderzoek
Tijdens mijn zwangerschap heb ik een medisch onderzoek geweigerd. Het ging om een glucose tolerantietest (suikertest). Ik was het totaal niet eens met de redenen om dit onderzoek uit te voeren en had daar een hele goede onderbouwing voor. Maar de verloskundige was het niet met mij eens, haar argument: “Maar dat doen we nu gewoon eenmaal altijd zo”. Ik viel binnen een bepaald protocol, een routine. Maar zelf wist ik heel goed waarom ik de test niet wilde doen, de reden van de verloskundige had namelijk niets met mijn lichaam te maken.
Ik voelde mij niet serieus genomen op dat moment en had niet het idee dat er naar mij geluisterd werd. Keer op keer werd mij dringend verzocht mee te doen aan dit onderzoek en voelde ik mij gepusht. Gelukkig heb ik een sterke eigen wil en heb ik me niet over laten halen en ben bij mijn eigen standpunten gebleven.
Ben ik dan boos op haar? Nee, ik geloof echt dat ze heeft gedaan wat voor haar goed voelde en het protocol volgde. Maar wel denk ik dat er uitzonderingen zijn en men verder dient te kijken dan alleen het protocol.
Wat ik hiermee wil laten zien is dat je altijd een keuze hebt, maar dat soms helemaal niet zo voelt. Dat je zelfs een keuze hebt over bijvoorbeeld verloskundige ingrepen was niet alleen voor mij onduidelijk maar ik merk gedurende mijn werk dat dit voor een groot deel van de vrouwen zo is.
Voorbereiding op de bevalling"
Tijdens mijn bevalling dacht ik mij voorbereid te hebben, ik had tenslotte een cursus gedaan van 10 weken. Maar van de keuzes die je hebt was ik totaal niet op de hoogte. Dit heeft er voor mij achteraf aan bijgedragen dat ik prettig terugkijk op mijn keizersnede. Ik zou namelijk echt niet weten hoe mijn bevalling verlopen zou zijn. Zeker met de kennis die ik op dit moment heb zou ik misschien niet positief terugkijken op mijn eigen bevalling. Want als je niet weet wat je keuzes zijn valt er ook weinig te kiezen. Dan had ik het met andermans keuzes moeten doen. Achteraf zou ik dan niet het idee hebben gehad dat ik zelf de regie had over mijn bevalling terwijl ik nu weet dat ik dat wel zou kunnen hebben.
Vanuit andere ogen gezien
Op Instagram brengen vrouwen hun (negatieve) bevallingsverhalen aan het licht onder de hashtag #genoeggezwegen. Een beetje verdrietig word ik hier wel van. Maar ik denk dat we kunnen leren uit het verleden en vrouwen meet inzicht kunnen geven in keuzes waardoor ze leren zelf de regie in handen te houden.
Ook zijn er verloskundige en gynaecologen die hun fouten hier toegeven en openbaar excuses maken. Een ontzettend mooi inititief als je het mij vraagt die veel misstappen aan het licht brengt. Het maakt vaak heel mooi duidelijk dat de zorgverlener op dat moment voor haar eigen gevoel goed handelde omdat ze dit bijvoorbeeld zo geleerd had. Zo zegt een verloskundige: “Ik sta er niet meer achter hoe ik me als beginnende verloskundige heb gedragen, maar het kwam door onervarenheid en hoe het me is aangeleerd”.
Kom voor jezelf op
Ik ben helemaal niet van plan om met vingers te wijzen. Ik geloof dan ook echt dat jouw verloskundige of gynaecoloog handelt naar wat het beste voor haar op dat moment lijkt te zijn. Maar soms denk jij daar misschien zelf anders over. En wie weet de verloskundige na het horen van jouw argumenten ook wel? En anders is het nog altijd jouw keuze want jij kent jouw lichaam tenslotte het best!
Mijn eigen verhaal, het geven van de zwangerschapsyoga en zwangerschapscursussen, het heeft er allemaal aan bijgedragen dat ik jou zo goed mogelijk wil informeren over de keuzes die je hebt. Dat jij zelf de regie kan hebben over jouw bevalling. Zodat jij positief terug kan kijken op jouw bevalling. Want vrouwen die de regie in eigen hand hebben kijken positiever terug op de bevalling.
